Praojciec Lech na ziemi tej
Naznaczył swe dziedzictwo,
Przykazał jej
Przed obcym strzec,
Bo w niej zaklęte wszystko
Co polskie jest.
Gopło, ech Gopło niebieskookie,
Ty, co zazdrośnie strzeżesz tajemnic,
Powiedz nam –
– Gopło niebieskookie –
– Skąd taka siła jest w przypowieści,
Że wieki trwa, że wieki trwa?

Słowiański żar gdzieś dawno zgasł,
Choć pieśni nucą drzewa
Lecz żyje w nas
Przeszłości blask
I w sercach nam wciąż śpiewa
Miniony czas.

Gopło, ech Gopło niebieskookie,
Ty, co zazdrośnie strzeżesz tajemnic,
Powiedz nam –
– Gopło niebieskookie –
– Skąd taka siła jest w przypowieści,
Że wieki trwa, że wieki trwa?

… … … … … … … … … … … …

Gopło, ech Gopło niebieskookie… etc.