Nasze dzieje grzechu
Głowa w chmurach, pawie pióra,
Ślepka jak korale,
Nic nie wskórasz – wszystko bzdura,
Nie poradzisz wcale!
Wieczna bieda. Jak nikt nie da,
Nikt się sam nie ruszy.
Marna scheda! Jak to sprzedać?
Jak ten mur rozkruszyć?
A świat się śmieje, świat szaleje,
Nie chce się zatrzymać,
A my gniewni, my niepewni,
Między nami zima!
Jeden z drugim wieczne długi,
Lecz pożyczki bierze!
Coś z płastugi, coś z papugi –
– Egzotyczne zwierzę!
Wszystkich kusi zwyczaj strusi,
Choć na piersi blizna
I jak musi – to na Rusi! –
– Tu się nikt nie przyzna!
A świat się śmieje … etc.
Wszystko cuda co się uda,
Reszta – dopust wszelki!
A po trudach cyrk, tancbuda,
Kłamstwa i cukierki.
Co się stało, że tak mało,
Tak niewiele śmiechu?
W oczach żałość, sucha gałąź –
– Nasze dzieje grzechu!
A świat się śmieje … etc.