Dzwonku dzwoń
Dzwonku dzwoń, dzwonku dzwoń u pędzących sań
Dzwonku dzwoń, dzwoneczku
dzwoń –
Rozwesel cały świat!
Dzwonku dzwoń, dzwonku dzwoń, raduj się i
ciesz,
Dzwonku dzwoń, dzwoneczku dzwoń –
Srebrzysty sypie śnieg!
Zobacz – dzieci tłum,
Śnieżki poszły w ruch
I nie ważne już,
Że
ponad światem tęgi mróz.
Bałwankowi ktoś
Z marchwi zrobił nos,
A pan
malarz-szron
Znów ozdobił każdy dom.
Dzwonku dzwoń… etc.
Baw się w śnieżki, baw,
Chociaż zima zła
Dla każdego z nas
W
zanadrzu mroźny uśmiech ma!
W uszy szczypie mróz,
Nosy zmarzły już,
Więc saneczki w ruch
I w drogę! Przez śniegowy puch!!!
Dzwonku dzwoń… etc.
Wokół biało jest,
Jak w cudownym śnie,
A w gałęziach
drzew
Zziębnięte ptaki kryją się.
Białych płatków rój
Płynie hen, spod
chmur,
A my – ile tchu –
– My na saneczkach pędźmy w dół!
Dzwonku dzwoń… etc.