Świt za świtem mija wciąż nie ten sam,
Krajobrazy zmieniają się w drodze,
Tylko siebie zawsze mało jest nam,
Słów od święta i gestów na codzień.

Twarz przy twarzy i w dłoni wciąż dłoń
I te serca, co szybciej nam biją,
Choć radości nie braknie i zwykłych trosk,
Lecz marzenia niezmiennie w nas żyją. 

Dobre dziś – lepsze jutro,
Piękne co nie trwa krótko!
Zobacz – świat wciąż przed nami,
Słońce wciąż jest nad głowami!
Dobre dziś – lepsze jutro,
Piękne co nie trwa krótko!
Tyle już dni za nami,
A my wciąż siebie mamy!

Zawsze razem, póki tam, w górze, wiatr
Póki niebo wysoko nad głową, 
W korowodzie zwykłych zdarzeń i dat,
Wciąż się życia uczymy na nowo.

A przed nami daleko, na wprost,
Ten horyzont szeroki, bez końca,
Więc choć smutków nam nie raz nie szczędzi los,
Żeglujemy wciąż razem do słońca!

Dobre dziś – lepsze jutro,
Piękne co nie trwa krótko!
Zobacz – świat wciąż przed nami,
Słońce wciąż jest nad głowami!
Dobre dziś – lepsze jutro,
Piękne co nie trwa krótko!
Tyle już dni za nami,
A my wciąż siebie mamy!