Dzień wyjrzał na świat,
Prawie, że z nieba spadł,
Więc pora, by wstać,
A ty wołasz: – „Daj mi spać!”

Już mleko u drzwi
Stoi od kilku chwil,
Więc pora, by wstać,
A ty wołasz: – „Daj mi spać!”

Nie prześpij życia,
Spod kołdry wychyl twarz!
Nie prześpij życia –
– Wstawaj, już czas!

Mam tego już dość,
Moment, a wpadnę w złość!
Choć pora, by wstać,
Ty wciąż wołasz: – „Daj mi spać!”
…………………………………

Już mleko u drzwi
Stoi od kilku chwil,
Więc pora, by wstać,
A ty wołasz: – „Daj mi spać!”

Nie, nie mam już sił,
Z tobą nie wygra nikt
Choć pora by wstać,
Ty wciąż wołasz: – „Daj mi spać!”

Nie prześpij życia,
Spod kołdry wychyl twarz!
Nie prześpij życia –
– Wstawaj, już czas!

Śpij, zresztą, jak chcesz,
Spóźnisz się – twoja rzecz,
Lecz chociażbyś mógł
Zabrać mnie do swego snu!